Σε
τέτοιο (φορολογικά) ιστορικό σημείο, οι δρόμοι που θα επιλεχθούν δεν θα έχουν
επιστροφή.
Κείνη την
στιγμή που στέλναμε [ως Σύλλογος Λογιστών Ν. Χανίων] τις προτάσεις για την
πάταξη της φοροδιαφυγής στην νέα
κυβέρνηση, βάζαμε έναν και μοναδικό όρο. Τους γράφαμε χαρακτηριστικά, “ένα
πράγμα να προσέξετε !!”...
Είχαμε
καταγράψει δεκάδες προτάσεις (οι περισσότερες γνωστές ακόμα και σε βρέφη όπως
π.χ. “όλες οι συναλλαγές να γίνονται
ηλεκτρονικά μέσω τραπεζών, να υπάρξει ηλεκτρονική διασύνδεση των Υπηρεσιών” και
άλλα πολλά... Δεκάδες προτάσεις με μια μονάχα προϋπόθεση: “ Όλα αυτά που σας
προτείνουμε να συνδυαστούν με μείωση των φορολογικών συντελεστών.”
Σε τίποτα
άλλο δεν είχαμε επιστήσει την προσοχή...
Και ως
γνωστόν, η πρόταση μας [η οποία δόθηκε σε βουλευτή της κυβέρνησης για να την
προωθήσει], κατά πάσα πιθανότητα, θα κατέληξε σε κάποιο καλάθι των αχρήστων.
Και αυτό τελικά ίσως να είναι μια φυσική συνέπεια διότι εμείς είμαστε
λογιστάκοι πόπολα, ενώ αυτοί είναι εγγράμματοι βουλευταί. Κάτι θα ξέρουν
παραπάνω και λογικά ορθώς τοποθέτησαν την πρότασή μας στο καλάθι των
αχρήστων...
Από τότε αγαπητοί
μου αναγνώστες πέρασαν μέρες...
Η
προσπάθεια εισαγωγής της χώρας μας υποχρεωτικά και καθολικά σε ηλεκτρονικές συναλλαγές των πολιτών,
συνδυάζεται με υψηλούς συντελεστές φορολόγησης ή μάλλον ορθότερα με αυξημένους
συντελεστές φορολόγησης. Το 2017 θα ξεκινήσουν να εφαρμόζονται νόμοι της
Κυβέρνησης της Ελπίδας με 40 %
φορολόγηση των νομικών προσώπων με διπλογραφικά βιβλία έστω και αν ο τζίρος ή
τα κέρδη είναι ελάχιστα (πριν ήταν 33%). Από το 2017 και η ασφαλιστική εισφορά (ΤΕΒΕ –ΟΑΕΕ) ίση με το 27
% των κερδών των επιχειρήσεων.
Συνεπώς
πάμε για καθολικά υποχρεωτικές ηλεκτρονικές συναλλαγές με αύξηση των
φορολογικών συντελεστών και αυτό, χωρίς κανέναν ενδοιασμό θα έλεγα ότι αυτός ο συνδυασμός είναι ότι χειρότερο θα
μπορούσε να συμβεί.
Χρόνια αμέτρητα περίμενε η χώρα να μπει σε μια
σοβαρή απόφαση για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Και ήρθε η ευκαιρία με την
καθολική υποχρέωση ηλεκτρονικών συναλλαγών των πολιτών. Αν -λέω αν –
συνδυαζόταν η προσπάθεια αυτή με μείωση των συντελεστών φορολόγησης τότε θα
είχαμε την “Συναινετική Αποστροφή στην Φοροδιαφυγή” (σ.σ. αυτός ήταν και τίτλος
της πρότασής μας). Τότε μόνος του ο φορολογούμενος πολίτης, σαν έβλεπε πως όλες
οι συναλλαγές θα ήταν υποχρεωτικά ηλεκτρονικές
και δεν θα μπορούσε να κρύψει πια εύκολα κάποια συναλλαγή και ταυτόχρονα
μείωναν την φορολογία του ακόμα και στο
20% γιατί να μην αποφασίσει να δηλώσει τα εισοδήματά του; Γιατί να μην
εμφανίζει όλες τις συναλλαγές του όταν ο φόρος του θα είναι χαμηλός και η
πιθανότητα να βρεθεί η συναλλαγή υψηλή;
Κι όμως
αντί αυτού οι “εγγράμματοι βουλευταί” αποφάσισαν καθολική υποχρέωση
ηλεκτρονικών συναλλαγών με αύξηση φορολογικών συντελεστών !! Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας απόφασης είναι
γνωστό εκ των προτέρων σε όλους:
'Όταν δεν “βγαίνει” η επιχείρηση και βλέπει
αύξηση των συντελεστών φορολόγησης θα φοροδιαφεύγει όχι για μια τυχόν
συσσώρευση των κερδών της μα για έναν άλλον πιο σπουδαίο για αυτήν λόγο: Την
επιβίωσή της.
Και
δυστυχώς το τραγικό δεν είναι τούτο που αναφέρθηκε μα αυτό
που έπεται:
Αν οι
πολίτες συνηθίσουν να φοροδιαφεύγουν ακόμα και στην περίοδο εφαρμογής της
καθολικής υποχρέωσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών τότε όλα θα έχουν τελειώσει. Αυτό
γιατί αν οι φορολογούμενοι πολίτες υπερβούν
και τον φόβο διάπραξης της φοροδιαφυγής ακόμα και αν αυτή είναι εμφανής [μέσω
των ηλεκτρονικών τους συναλλαγών], ε
τότε πραγματικά δεν θα υπάρχει καμία αναστολή σε τέτοιες πράξεις οι οποίας θα
λάβουν την μορφή χιονοστιβάδας. Δεν νομίζω να υπάρξει μία ελπίδα επιστροφής από
ένα τέτοιο χάος.
Η χώρα
μας βρίσκεται σε ένα φορολογικά ιστορικό σημείο με την επικείμενη καθολική
εφαρμογή των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Αν σε αυτό το κομβικό σημείο δεν μειωθούν
δραστικά οι φορολογικοί συντελεστές τότε θα χαθεί η μεγάλη ευκαιρία συνεργασίας
των πολιτών με το Κράτος ή οποία τυγχάνει να είναι στο παραπέντε της λήξης του
χρόνου εμπιστοσύνης που παρέχουν οι πολίτες στους υφιστάμενους κομματικούς
σχηματισμούς της Χώρας.
Αν δεν
αναστραφεί το κλίμα στην λογική της φορολογικής και ασφαλιστικής ανάσας των
ελληνικών επιχειρήσεων και μισθωτών από την μεγάλη ευκαιρία θα έχουμε την
μέγιστη αποτυχία και αυτό δεν θα έχει επιστροφή.
Και
επειδή έχω εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση αυτή (της Ελπίδας) - όσο είχα και στις
προηγούμενες - , ε τότε λέω να πάρω τον δρόμο της μη επιστροφής από τώρα...
Έτσι...
Για να μην πολύταλαιπωρηθώ κιόλας...
Για να μην πολύταλαιπωρηθώ κιόλας...
Σταυρουλάκης Αρτεμ.
Κωνσταντίνος
Οικονομολόγος Ανωτάτης
Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης
Άρθρο υπ’ αρ. 275 / Κυριακή 07 Αυγούστου 2016.
