Υπόγειοι Άνθρωποι.

            Αυτοί οι υπόγειοι άνθρωποι έχουν την ευθύνη της μέγιστης παραπλάνησης και ως εκ τούτου της αντίστοιχης αδρανοποίησης του πληθυσμού της χώρας τούτης. Χρησιμοποιώντας ως πιόνια, τους διαχρονικά ανίκανους και ρηχούς πολιτικούς,  διεμβολίζουν  παραπλανώντας τους πολίτες, κατηγορώντας υπαίτιους εκείνα και εκείνους που θέλουν να κατακρημνίσουν, εγκαθιστώντας έτσι τα  συμφέροντας τους χωρίς κανένα, μα κανένα κόπο.

            Τα εκούσια ή ακούσια πιόνια των υπόγειων αυτών ανθρώπων, δηλαδή οι νεώτεροι πολιτικοί,  μας  παρουσίασαν την κρίση της Δημόσιας Διοίκησης (όπου με την ανικανότητα τους δημιούργησαν ένα αναποτελεσματικό Δημόσιο Φορέα), ως κρίση οικονομική και μάλιστα της αγοράς την στιγμή που επιχειρήσεις δεν αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα τουλάχιστον τέτοιο ως να θεωρηθεί ως αιτία μιας τέτοιας οικονομικής κρίσης.

            Μας παρουσίασαν την κρίση διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών με τους δικούς τους αλόγιστους δανεισμούς ως υπαίτιους την εγχώρια μας αγορά. Αυτόν τον Δούρειο Ίππο της υπερχρέωσης, τους τον παρέδωσαν οι υπόγειοι άνθρωποι και οι δικοί μας ανίκανοι πολιτικοί τον τοποθέτησαν στην μέση της πλατείας για να τον θαυμάζει ο κόσμος.

            Μας παρουσίασαν την δια των μερισμάτων απομείωση των κεφαλαίων των Τραπεζών και την δια του τζόγου απομείωση των κεφαλαίων των Ασφαλιστικών μας Ταμείων ως πρόβλημα της εγχώριας αγοράς, και το απεκάλεσαν οικονομική κρίση.

            Μας παρουσίασαν ένα ανίκανο Δημόσιο Τομέα και αντί να τον μετατρέψουν σε αποδοτικό (έστω και αν τον περιόριζαν στα αναγκαία) φρόντισαν να τον αποδομήσουν όσο περισσότερο μπορούσαν ώστε να παραδοθούν σταδιακά τα πάντα  αντί να δοθούν μόνο αυτά που δεν αποτελούν δημόσια αγαθά ή δεν διαταράσσουν τις συνθήκες της εθνικής ασφάλειας και ανεξαρτησίας.

            Σαν λύσεις πρότειναν, σε όλα τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν, τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων  και την μείωση των δαπανών του δημοσίου αντί του εξορθολογισμού των δαπανών του δημοσίου !! Δηλαδή πρότειναν ότι πιο άσχετο με το πρόβλημα που αντιμετώπιζε η Χώρα !!

            Οι υπόγειοι άνθρωποι, βρωμούν μπόχα από τον υπόνομο του ρετιρέ που κατοικούν. Βάζουν κολόνιες για να μη μυρίζουν παραπλανώντας ξανά όπως έκαναν οι Γάλλοι βασιλείς που πίσω από την ευωδιαστή μυρουδιά της κολόνιας τους βασίλευε η λίγδα της πολυετούς ανυπλισιάς τους.

            Οι υποτελείς τους, οι πολιτικοί, κακομοίρηδες νάνοι, γίγαντες τον πρώτο χρόνο του λειτουργήματος τους, παραπλανούν για άλλους λόγους από αυτούς των υπογείων ανθρώπων. Επικεντρώνονται στο πως θα καλύψουν το αδιέξοδο τους μέχρι αυτό να παραγραφεί. Μετά – αν τα καταφέρουν – να του μείνει και λίγος χρόνος να  ροκανίσουν τα αργύρια.

            Οι λαός ο παραπλανημένος, επειδή θεώρησε πως υπερέβησαν τα όρια που τους είχε εκχωρήσει για να τον παραπλανήσουν,   αποφάσισε να πράξει το χειρότερο:  Να μην ασχολείται με τους υπόγειους  ανθρώπους και τους υποτελείς του πολιτικούς γιατί αυτοί δεν θέλουν το καλό του. Αποφάσισε πως καλύτερα θα ήταν να κάτσει στο σπίτι του και να κλείσει τις πόρτες.

            Εξάλλου, σιγά μην και τα βδελυρά ζωύφια καταφέρουν να ροκανίσουν τις ξύλινες πόρτες του υπογείου και τρυπώσουν στον μυελό των οστών του ποδιού του.  Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο.

            Σταυρουλάκης   Αρτεμ.   Κωνσταντίνος

Οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης

Λογιστής-Φοροτεχνικός Α’ Τάξης  

E-mail : eurohania@yahoo.gr

Άρθρο υπ’ αρ. 292/ Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017.

Αυτά είπα του Σταμάτη...

            Σε κείνο το παρελθόν, οι επεκτατικές πολιτικές βασιζόταν στα όπλα. Απέναντι τους υπήρχε το θάρρος. Άνθρωποι που γνώριζαν πως έχουν παιδιά και μάνα, έχοντας το θάρρος και την επίγνωση του αδίκου, στέκονταν απέναντι σε κείνα τα όπλα, με ελεγχόμενο φόβο και περίσσια ελπίδα.

            Όμως αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι περίεργο, μα πολύ περίεργο..

            Γιατί τόσος φόβος σε τούτο το παρόν, που την θέση των όπλων έχει λάβει μια απλή οικονομική διείσδυση;  Τώρα που δεν έχουμε σφαίρες απέναντί μας μα τούτους τους οικονομικούς εκβιασμούς τι στο καλό φοβόμαστε; Γιατί δεν υπάρχει ελπίδα για να παρακινήσει την αντίδραση;

           

            - Γιατί δεν βλέπουμε τον εχθρό !!!, μου είπε προχθές στο μανάβικο ο Σταμάτης. «Στα παλιά τα χρόνια τον ξέραμε !!. Είχε το όπλο και  ήταν στο τάδε σημείο… Ξέραμε που να τον πολεμήσουμε !!»

            - Τότε γιατί όποιον και να ρωτήσεις βρε Σταμάτη, ξέρει να σου  ποιοι είναι οι υπαίτιοι; Γιατί όλοι αναφέρονται στα ίδια πρόσωπα; Πως λες λοιπόν πως δεν τους ξέρουμε;

            Μούγκα ο Σταμάτης….

            Ξέρουμε λοιπόν τον εχθρό. Γνωρίζουμε ότι παλιά χρησιμοποιούσε όπλα μα τώρα χρησιμοποιεί εκβιασμούς. Άλλοτε εκβιάζει λαούς δημιουργώντας εντός τους, εμφυλίους και έριδες, άλλοτε εκβιάζει λαούς δανείζοντας τους ενώ γνωρίζει εκ των προτέρων ότι δεν έχουν την δυνατότητα αποπληρωμής..

            Το παρελθόν υπήρξε δάσκαλος σε  όσους επιβουλεύονται ξένες περιουσίες. Τους έμαθε πόσο ηλίθια πράξη ήταν η εισβολή με την χρήση των όπλων λόγω του υψηλού κόστος συντήρησης - κατοχής του υποταγμένου Κράτους. Μέχρι και στα άχρηστα χωριά έπρεπε να έχουν δυνάμεις κατοχής.. Παντού έπρεπε να έχουν δυνάμεις κατοχής και καταστολής. Τεράστιο το κόστος αδερφέ μου...

            Εκεί λοιπόν, κινήθηκαν έξυπνα και αποφάσισαν πως πρέπει να αλλάξουν τακτική και να καταλαμβάνουν με άλλον τρόπο μόνο τα σημεία που τους ενδιαφέρουν. Επέλεξαν όχι όλο το κράτος αλλά μόνο κάποια πλουτοπαραγωγική περιοχή του (π.χ. πετρέλαια, αέριο, χρυσός, κ.τ.λ.), κάποιο επικερδές συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας (π.χ. τουρισμός)  ή κάποιο μέρος που έχει στρατηγική σημασία (στρατιωτικές βάσεις),  ή τέλος πάντων επέλεξαν κάποιες επενδύσεις που προστατεύουν την παγκοσμιοποιητική τους ανάπτυξη (π.χ. λιμάνια, αεροδρόμια, διαδίκτυο, επικοινωνίες) .

            Όλα αυτά μπόρεσαν και τα πέτυχαν με πολύ μικρό κόστος:  Με ψεύτικο και ανύπαρκτο χρήμα  και φούσκες χρεόγραφα,  δάνειζαν τις χώρες αυτές από τις οποίες ήθελαν τα προαναφερόμενα. Ήξεραν πως οι χώρες αυτές δεν θα μπορούσαν να τα επιστρέψουν  και θα τις εκβίαζαν μετά να τους δώσουν σαν αντάλλαγμα όσα εκ των προτέρων είχαν βάλει στο μάτι…. Φρόντιζαν βέβαια να μην μπορούν οι δανειζόμενες χώρες να χρησιμοποιήσουν το ίδιο όπλο που χρησιμοποιούσαν οι δανειστές και έτσι δεν επέτρεψαν να υπάρξει μηχανισμός του δανειολήπτη που να του επιτρέπει να εκδώσει χρήμα και να τους  πληρώσει με το … ίδιο νόμισμα (!!), δηλαδή το ψεύτικο χρήμα. Μα πως αλλιώς οι δανειζόμενοι θα ήταν εγκλωβισμένοι δανειζόμενοι ώστε να αναγκαστούν μετά να εκποιούν και να παραδίδουν αυτά που επιθυμούσαν εκ των προτέρων οι δανειστές;

            Αν πάλι αυτοί οι δανειστές  (ακούγονται  πολλές φορές και ευεργέτες ) είχαν μπροστά τους υποανάπτυκτα κράτη, διαπίστωναν πως οι οικονομικές ραδιουργίες τους δεν θα είχαν τα αποτελέσματα που επιθυμούσαν. Σε αυτά τα κράτη λοιπόν επέβαλαν άλλες πρακτικές όπως η δημιουργία εσωτερικών ερίδων, ικανών για δημιουργία εμφύλιων αλληλοσπαραγμών, τέτοιων που η βοήθεια τους να είναι αναγκαία. Μετά, όταν ωριμάσει το πράγμα τότε θα εφαρμόσουν και τον οικονομικό εγκλωβισμό.

            Συνεπώς οι λαοί που ήταν σχετικά ανεπτυγμένοι έπεφταν θύματα των Κρατών – Λύκων μέσω του υπέρμετρου δανεισμού τους ενώ οι μη αναπτυγμένοι λαοί έπεφταν θύματα μέσω της δημιουργίας εμφύλιων αλληλοσπαραγμών. Για την επιτυχή έκβαση του σχεδίου χρειαζόταν στα κράτη που δεχόταν αυτήν την επίθεση να κυβερνούν ανίκανοι πολιτικοί. Αυτό ήταν το πιο εύκολο σημείο του σχεδίου…

            Δεν χρειάζεται συνεπώς να ψάχνουμε τους εχθρούς μας.

            Εχθροί μας είναι οι δόλιοι δανειστές των οποίων πλέον η δολιότητα είναι καταφανέστατη  ακόμα και σε αυτούς που παραπλανήθηκαν με το «εφόσον οφείλουμε πρέπει να κάνουμε ότι μας λένε». Εχθροί μας είναι και οι ακούσιοι ή εκούσιοι συνεργάτες στην υλοποίηση του δόλιου σχεδίου τους ιδίως οι πολιτικοί «δενεκπροσώποι» μας.  Αυτοί εγκλώβισαν την χώρα με υπογραφές των δανειστών και των συνεργατών τους. 

            Αυτά είπα του Σταμάτη λίγο πριν με ρωτήσει αν θα πάρω και εγώ μπάμιες. 

            Σταυρουλάκης   Αρτεμ.   Κωνσταντίνος

Οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης

Λογιστής-Φοροτεχνικός Α’ Τάξης  

E-mail : eurohania@yahoo.gr

Άρθρο υπ’ αρ. 291/ Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017.

Δύο μάτια ήρεμα και τρία σκοτωμένα αγόρια.

            Αρκετά χρόνια πριν, Χανιώτες (που τολμούν να δέχονται τον χαρακτηρισμό «απόγονοι αγωνιστών»)  επέτρεψαν να παραχωρηθεί στην Αμερικάνικη κυβέρνηση το λιμάνι της Σούδας. Σε λίγες ημέρες  (1ή ή 2^η Φεβρουαρίου 2017) θα κριθούν ξανά οι Χανιώτες αν θα παραλάβει και η Γερμανική Κυβέρνηση (δια της εταιρείας Γερμανικών Συμφερόντων Fraport) την δεύτερη πύλη εισόδου του νομού μας, το αεροδρόμιο Χανίων «Ιωάννης Δασκαλογιάννης».

            Σημεία των καιρών.

            Η αλήθεια είναι πως μου είναι δύσκολο να καταλάβω τι εννοούν, έτη τώρα, οι εγχώριες πολιτικές ορδές όταν αναφέρονται στην ασφάλεια της Χώρας όταν ταυτόχρονα παραδίδουν τις εισόδους της (λιμάνια και αεροδρόμια) σε κυβερνήσεις λύκων !   

            Μου είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβω..

.

            Μήπως επειδή οφείλει η Χώρα μας και ήταν προαπαιτούμενο για να μπορεί να ξεχρεώσει; Μα, αν όφειλαν οι ίδιοι, θα έδιναν την είσοδο του σπιτιού τους στον δανειστή τους;

             Όχι βέβαια !!!

            Της Χώρας μας όμως τα κλειδιά θα τα δώσουν  γιατί, γιατί., γιατί, δεν έχει πια σημασία το γιατί…

            Αν πάλι σκεφτείς πως παραδίδουν τις εισόδους της Χώρας επειδή αυτό θα τους αποφέρει οικονομικό κέρδος σύντομα θα διαπιστώσεις πως αυτό είναι επιχείρημα που ούτε οι ίδιοι δεν το αναφέρουν !  Έτερον εκάτερον πως και να μας είχαν πνίξει στο χρυσάφι, δεν έπρεπε να εκποιούμε δημόσια αγαθά ή πύλες εισόδου της Χώρας.  Αλλά ακόμα και αυτό το αποφεύγουν οι μνηστήρες.            Η Fraport (με βασικό μέτοχο το Γερμανικό Κράτος) δεν έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ (έστω και αν ήταν υποχρεωμένη από τη σύμβαση) και έρχεται «σεινάμενη λυγάμενη»,  στις αρχές του Φεβρουαρίου να παραλάβει το αεροδρόμιο !!  Ψάχνεται μπας και βρει κάποια προκαταβολή από την Τράπεζα Επενδύσεων (την οποία πληρώνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες) για να μας το πασάρει ως «ίδια συμμετοχή»

            Μα αλήθεια, αν οι βουλευτές μας πουλούσαν το παλιό αμάξι τους είμαι σίγουρος πως θα ήθελαν να λάβουν προκαταβολικά όλο το τίμημα και μετά θα το παρέδιδαν στον αγοραστή. Της Χώρας μας όμως τα περιουσιακά στοιχεία τα παραδίδουν χωρίς να έχουν εισπράξει ούτε ένα τσακιστό ευρώ, γιατί, γιατί., γιατί, δεν έχει πια σημασία το γιατί…

           

            Σημεία των καιρών.

            Oι Γερμανοί ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της διακίνησης των τουριστών προς την Ελλάδα διαμέσου του Γερμανικού tour operator TUI ενώ ο «εθνικός» ιδιωτικός αερομεταφορέας αποτελεί ένα περιφερειακό βραχίονα της, επίσης, γερμανικής εταιρείας Lufthansa η οποία είναι και αυτή μέτοχος στη Γερμανική Fraport συνεπώς και στην κοινοπραξία Fraport-Κοπελούζος στην οποία εκχωρούνται τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια για 50 χρόνια. Βεβαίως και  ο Γερμανικός tour operator οργανισμός TUI έχει στον απόλυτο έλεγχο ΚΑΙ τα Τούρκικα παράλια της Μεσογείου…

           

            Σημεία των καιρών.

            Αγωνιστές παλιοί σαν και τον γερό – Μαθιό που είχε «δύο μάτια ήρεμα και τρία σκοτωμένα αγόρια»[1]  θα προσπαθούν να σηκωθούν, να κάνουν – ξανά – το χρέος τους,  μα δεν θα μπορούν.

            Λιωμένα κόκαλα οι αγώνες τους.

            Εμείς, σαν δεν μπορούν εκείνοι που θα ‘πρεπε  πρέπει να μπούμε μπροστά,  για τα παιδιά του κυρ. Μαθιό,  να σταματήσουμε τους «επανεκδορείς»[2] - όπως σωστά περιέγραψε ο φίλος Μιχάλης, του μεγάλου Δασκαλογιάννη.

            Ναι αυτό πρέπει να κάνουμε.

            Δεν πρέπει να παραλάβουν οι Γερμανοί το Αεροδρόμιο την 1^η του Φλεβάρη.

            Σταυρουλάκης   Αρτεμ.   Κωνσταντίνος

Οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης

Λογιστής-Φοροτεχνικός Α’ Τάξης  

E-mail : eurohania@yahoo.gr

Άρθρο υπ’ αρ. 290/ Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017.

---

[1] Μορφή του Τάσο Λειβαδίτη στην ποιητική συλλογή  «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας» (1952)

[2] Αυτοί που προσπαθούν να γδάρουν για δεύτερη φορά. 

Καλώς ορίσατε στους εφιάλτες μου.

  

            Αυτά τα καταραμένα σύννεφα έχουν αρκετό καιρό μαγκώσει στο ταβάνι, πάνω από τις ντουλάπες και τις βιβλιοθήκες και δεν αφήνουν τίποτα στεγνό… Η αλήθεια είναι πως ήμασταν συνηθισμένοι στο ασταμάτητο ψιλοβρόχι  μέσα στο σπίτι μα όχι στην καταρρακτώδη βροχή.  Τι να προλάβεις να προστατεύσεις σε μια καταρρακτώδη βροχή ! Τα νάιλον που είχαμε τοποθετήσει πάνω από τα κρεβάτια, το τραπέζι και το γραφείο με δυσκολία προλαβαίναμε να τ’ αδειάσουμε από το νερό πριν αυτά καταρρεύσουν πάνω στα έπιπλα.

            Η αλήθεια είναι πως η κατάσταση δεν ήταν εύκολα διαχειρίσιμη.

            Φαινόμενο σπάνιο θα πεις. Αυτό είπα και γω σε έναν φίλο μου μετεωρολόγο που του ζήτησα να μου δώσει εξηγήσεις για τούτο το παράξενο φαινόμενο. Του είπα για την συνεχή βροχή μέσα στα δωμάτια του σπιτιού, την υγρασία που τρυπούσε κόκαλα, τα νάιλον  που απλώναμε πάνω από τα κρεβάτια το τραπέζι και το γραφείο.

            Αυτός στην αρχή σάστισε αλλά μετά με πρόσβαλε..

            Μου είπε πως δεν χρειάζομαι μετεωρολόγο μα ψυχίατρο.

            Δεν του ξαναείπα τίποτα. Θα τα κατάφερνα μόνος μου. Εξάλλου οι υδρορροές που είχα φτιάξει σε αρκετά σημεία του δαπέδου, όπως αυτές του καταστρώματος των πλοίων, έκαναν μια χαρά την δουλειά τους. Άδειαζαν το νερό πολύ γρήγορα. Βέβαια φορούσαμε συνεχώς γαλότσες, ακόμα και τα παιδιά, μα τι να κάνουμε. Έτσι είχε η κατάσταση και κανένας δεν ήταν διατεθειμένος να μας βοηθήσει.

            Λειτουργούσαμε λίγες ηλεκτρικές συσκευές και είχαμε μονώσει με μεγάλη προσοχή τις καλωδιώσεις. Προτιμούσαμε τον λίχνο μιας και, η αλήθεια είναι πως μας περίσσευε το λάδι.

            Αγανακτήσαμε πολλές φορές.

             Και τι δεν κάναμε.  Μέχρι και στις πλατείες πήγαμε και μάλιστα, αν θυμάμαι, ήμασταν αγανακτισμένοι μπορεί και πάνω από 60% !

            Όμως αυτή η καταραμένη βροχή δεν σταματούσε με τίποτα.

            Συνεπώς μου είναι  απίστευτο και ακατανόητο αυτό που συνέβη εκείνη την στιγμή…

            Ο ήλιος φώτιζε κάθε γωνιά του σπιτιού ! Είχε διαλύσει όλα τα σύννεφα και το ταβάνι φαινόταν μετά από πολύ, μα πολύ καιρό, άσπρο και καθαρό ! Είδαμε μέχρι και τα φωτιστικά  που είχαμε !!    Άσε αυτό το ζεστό αεράκι που χάιδευε τα στεγνά μας μάγουλα...  

            Δεν ένοιωθα καλά…    Με έπιασε ταχυπαλμία...

             Έπρεπε να βγάλουμε όλα τα νάιλον !!  Να φράξω όλες τις υδρορροές που είχα φτιάξει.  Να ξαναβάλουμε χαλιά !!  Θα ξαναβάζαμε χαλιά !!       Θα μπορούσα να αφήνω την κούπα του καφέ όπου ήθελα ! Να σκορπώ τις σημειώσεις μου σε όποιο δωμάτιο ζητούσα ! Να χάιδευα τα μαλλιά της χωρίς να βραχούν Να μπορούν τα παιδιά να  παίζουν σε όποιο δωμάτιο ήθελαν !!

            Δεν ένοιωθα καλά…    Με έπιασε ταχυπαλμία...

            Μα ευτυχώς που την ίδια στιγμή με σκούντηξε η κόρη μου και ξύπνησα απ΄ αυτόν τον εφιάλτη !!.

            Τι εφιάλτης τρομακτικός κι αυτός.  Λίγο ακόμα και θα κατέρρεα !!

            Μου έδωσε τις γαλότσες μου και μου ζήτησε δακρυσμένα να την αγκαλιάσω λίγο γιατί, αν και πρόσεχε, είχαν βραχεί τα μαλλάκια της και κρύωνε.

            Ευτυχώς που όλα πήγαν καλά…

 

            Σταυρουλάκης   Αρτεμ.   Κωνσταντίνος

Οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης

Λογιστής-Φοροτεχνικός Α’ Τάξης  

E-mail : eurohania@yahoo.gr

Άρθρο υπ’ αρ. 289/ Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017.