Αδιέξοδα με διέξοδο.

            Και μετά από τούτα και τ’ άλλα, οι πολίτες φτάνουν στο αδιέξοδο σημείο. Έντρομοι συνειδητοποιούν πως δεν μπορούν να βρουν φυσιολογικά[1] κορόιδα[2] για να τους εκπροσωπούν. Στην πιάτσα τριγυρνούν μόνο «χαμένα κορμιά»[3] που εφόσον είναι που είναι «χαμένα»,  γιατί να μην προσφερθούν  να  γίνουν και εκπρόσωποι των πολιτών;   Προσφερόμενοι άλλοι, για τούτη την θέση, δεν υπάρχουν.

            Αυτό κι αν είναι αδιέξοδο !!! 

            Με αυτές λοιπόν τις συνθήκες, οι πολίτες θ’ αναγκαστούν – θέλουν δεν θέλουν - να εργαστούν για τους άλλους. Θ’ αναγκαστούν να γίνουν ενεργοί πολίτες.

            Είναι ακριβώς όπως και στην μικροοικονομία μας:     Όσο στην μικρή την επιχείρησή μας είναι κάποιος ή κάποιοι, που τρέχουν για πάρτη μας, όλα είναι καλά [4].  Σαν αποδειχθούν όμως – αυτοί που τρέχουν – πως είναι πλέον ανίκανοι να προσφέρουν και ταυτόχρονα δεν μπορούν να βρεθούν αντικαταστάτες για αυτούς, τι κάνουν τ’ αφεντικά;   Μα πολύ απλά  - θέλουν δεν θέλουν – αναγκάζονται ν’ ανασκουμπώσουν τα μανίκια τους και να δουλέψουν ξανά.....

             Έτσι και στην διαχείριση τούτης εδώ της Χώρας...

             Οι πολίτες είχαν βάλει κάποιους ως εκπρόσωπους και «έτρεχαν» για το καλό τους μα τώρα που αποδείχθηκαν οι εκπρόσωποί τους ανίκανοι[5]  θα αναγκαστούν να αναλάβουν ενεργό ρόλο.

            Και πως θα γίνει αυτό; Μα μέσα από κινήματα, πρωτοβουλίες, ομάδες ή ότι άλλο φαντασθείτε.

            Και καλά,  θα ρωτήσετε, με κινήματα, πρωτοβουλίες και ομάδες θα κυβερνάται ο τόπος; Μα όχι βέβαια !!  Οι ομάδες αυτές των πολιτών, μέσα από τις προσπάθειες τους, θα γεννήσουν ηγέτες και πιθανότατα, οι ίδιες αυτές οι ομάδες, θα μετεξελιχτούν σε πολιτικούς σχηματισμούς που, γιατί όχι,  θα κυβερνήσουν μελλοντικά την πολύπαθη αυτή  Χώρα. 

            Ε τώρα, και σεις που στο καλό θυμηθήκατε πως ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και το κίνημα του Πολυτεχνείου. Γέννησε και αυτό  πολιτικούς και κυβερνήσεις για δώσουν κάτι καλό στις επόμενες γενεές. Είναι βέβαιο πως κατάφεραν να διώξουν εκείνο το Κακό μα το ερώτημα παραμένει. Τι καλό έφεραν μετά;

            Κι όμως ετούτη εδώ την στιγμή δεν έχουν ενδιαφέρον τέτοια ερωτήματα.

            Ενδιαφέρον πλέον είναι μόνον  η γέννηση του Νέου,  του Δημοκρατικού Νέου. Ενδιαφέρον είναι η διέξοδος που μπορεί να δοθεί από αυτό το Νέο απλά και μόνο επειδή είμαι (και είμαι σίγουρος πως και εσείς είστε) πως όλοι έχουν βεβαιωθεί πως το Παλιό χρεοκόπησε..

            Και γεννητούρια μπορούμε να έχουμε μόνο από δημοκρατικά κινήματα, πρωτοβουλίες ή  ομάδες πολιτών.

            Τ’ άλλα, φίλοι μου αναγνώστες, θα τα βρούμε θέλει στο δρόμο…

          Σταυρουλάκης   Αρτεμ.   Κωνσταντίνος

Οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης

Λογιστής-Φοροτεχνικός Α’ Τάξης  

E-mail : eurohania@yahoo.gr

Άρθρο υπ’ αρ. 295/ Κυριακή 19 Μαρτίου  2017.

---

[1] Φυσιολογικοί είναι αυτοί που αναλαμβάνουν να εκπροσωπούν σε περιόδους που δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα κοινωνικής, στρατιωτικής ή οικονομικής κρίσης.

[2] Ο χαρακτηρισμός «κορόιδα» πηγάζει  από την εκ βαθέων ανάλυση της σκέψης των πολιτών !! Άλλο το θέμα αν εκ των υστέρων, κορόιδα καταλήγουν να γίνονται οι ίδιοι οι πολίτες….

[3] Δέχομαι την θεωρία των εξαιρέσεων στους κανόνες. Μην φωνασκείτε.

[4] Υπενθυμίζω δεν έχουμε κομμουνισμό.

[5] Τώρα (κυβερνήσεις της περιόδου κρίσης)  αποδείχθηκαν ανίκανοι, δεν σημαίνει όμως ότι δεν ήσαν και πριν ανίκανοι. Απλά δεν είχαν αποδειχθεί ως ανίκανοι.