Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Στο «ημερολόγιο» του Taxheaven γραμμένη, η ζωή του λογιστή ....

          Σε κάποιο σημείο του Taxheaven, αναζητήστε το, υπήρχε μια παρέα που έγραφε βαθιά, έγραφε δηλαδή με την καρδιά …

          Γράφαμε για την ζωή μας, για τα τραγούδια μας, πειράζαμε ο ένας τον άλλον, τσακωνόμασταν, αγαπιόμασταν αφού – γιατί όχι - βρισκόμασταν, βοηθούσε ο ένας τον άλλον ή τον μπέρδευε για να σπάσει λίγο πλάκα μέχρι να του πει την λύση…  Μαθαίναμε πολλά όχι μόνο για την αυτήν την δουλειά του λογιστή… Μαθαίναμε πολιτική, ιστορία, φιλοσοφία,

          Γράφαμε δηλαδή για την ζωή μας…
         
          Από τότε χάσαμε αγαπημένους..
          Μα κερδίσαμε και αγαπημένους..

          Κάποιοι προσπαθούν ακόμα και γράφουν ακόμα σε κείνο το «Ημερολόγιο», σε κείνο το forum... Κάποιοι νέοι, καλύτεροι, παίρνουν την σκυτάλη.. Κάποιοι παλαιοί μπορεί τώρα να γράφουν στην καταβόθρα του fb, μα να δεις πως θα ξανάρθουν... 

          Όπως και ν’ χει όμως, τα ίχνη γραφής έμειναν και μένουν σε κείνο το ημερολόγιο…

          Εκεί λοιπόν,  την 26η Νοεμβρίου του 2006,   28 λεπτά μετά τα μεσάνυκτα, κάποιο αυτόνομο χέρι[1] έγραφε για την ζωή του λογιστή:

Πιάστηκα στην καρέκλα..

Τέντωσα τα χέρια μου..
ας πάω μια βόλτα είπα…

Γρήγορα περπατούσα στο πλακόστρωτο λιμανάκι..
Έχει και ψύχρα…
Ευτυχώς που έριξα κάτι πάνω μου..

Μάζεψα την σελίδα που έπεσε από το γραφείο μου και συνέχισα να βαδίζω αργά δίπλα στο κύμα..

Λίγος κόσμος…
Νοέμβρης βλέπεις..…
Γυαλίζουν τα φώτα στη θάλασσα..

Πίνω μια γουλιά από το ποτήρι πάνω στο γραφείο μου..
Ο μικρός κοιμάται δίπλα…

Συνέχισα τη βόλτα μου..

Μία ώρα πριν τα μεσάνυκτα της 8ης Δεκεμβρίου 2015 - εννέα χρόνια μετά- το ίδιο αυτόνομο χέρι, επειδή εκείνος, ο φωτεινός φίλος, ο Μπάμπης του το θύμισε, γράφει στο ίδιο ημερολόγιο:

Πέρασαν τα χρόνια....

Εκείνος ο μικρός που κοιμόταν δίπλα μου....
  ετοιμάζεται για πρώτη γυμνασίου....

Ωστόσο γεννήθηκε και η γλυκιά η κόρη,
 κι είναι τώρα στην δευτέρα δημοτικού.....

Και γω....
ακόμα μαζεύω τις σελίδες που πέφτουν από το γραφείο....
και το χειρότερο;
κάνω όλο και λιγότερες βόλτες....



Σταυρουλάκης   Αρτεμ.   Κωνσταντίνος
Οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης       E-mail : eurohania@yahoo.gr
Άρθρο υπ’ αρ. 258 / Κυριακή 6 Μαρτίου 2016.
    




[1] Αυτόνομο χέρι, καθώς  δεν σχετίζεται η γραφή του με τις αριθμητικές και λογιστικές ενασχολήσεις του υπολοίπου σώματος. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου